Woxikon / Verben / Niederländisch / A / aanleunen

NL Niederländisch Konjugation von aanleunen

Gesamte Verbformen: 52
Imperative und Partizipien
Tegenwoordig en verleden deelwoord aanleunend
Tegenwoordig en verleden deelwoord aangeleund
Art/Gattung ik jij hij/zij/het wij jullie zij
Presens leun aan leunt aan leunt aan leunen aan leunen aan leunen aan
Imperfect leunde aan leunde aan leunde aan leunden aan leunden aan leunden aan
Toekomende tijd I zal aanleunen zult aanleunen zal aanleunen zullen aanleunen zullen aanleunen zullen aanleunen
Conditionalis I zou aanleunen zou aanleunen zou aanleunen zouden aanleunen zouden aanleunen zouden aanleunen
Perfectum heb aangeleund hebt aangeleund heeft aangeleund hebben aangeleund hebben aangeleund hebben aangeleund
Voltooid verleden tijd had aangeleund had aangeleund had aangeleund hadden aangeleund hadden aangeleund hadden aangeleund
Toekomende tijd II zal aangeleund hebben zult aangeleund hebben zal aangeleund hebben zullen aangeleund hebben zullen aangeleund hebben zullen aangeleund hebben
Conditionalis II zou hebben aangeleund zou hebben aangeleund zou hebben aangeleund zouden hebben aangeleund zouden hebben aangeleund zouden hebben aangeleund
Imperatief - leun aan - - leunt aan -

Verben ähnlich wie aanleunen

Konjugierte Verben vor und nach aanleunen

« aanleunen »

Mehr Handlungen für aanleunen