Gesamte Verbformen: 78
Imperative und Partizipien
Partizip I andonnernd
Partizip I angedonnert
Partizip II angedonnert
Imperativ (Du) donn(e)re an
Imperativ (Du) donnern an
Imperativ (Du) donnert an
Art/Gattung ich du er/sie/es wir ihr sie
Präsens Indikativ donn(e)re an donnerst an donnert an donnern an donnert an donnern an
Präteritum Indikativ donnerte an donnertest an donnerte an donnerten an donnertet an donnerten an
Futur I Indikativ werde andonnern wirst andonnern wird andonnern werden andonnern werdet andonnern werden andonnern
Futur I Konjunktiv II würde andonnern würdest andonnern würde andonnern würden andonnern würdet andonnern würden andonnern
Präsens Konjunktiv I donn(e)re an donnerst an donn(e)re an donnern an donnert an donnern an
Präteritum Konjunktiv II donnerte an donnertest an donnerte an donnerten an donnertet an donnerten an
Perfekt Indikativ habe angedonnert hast angedonnert hat angedonnert haben angedonnert habt angedonnert haben angedonnert
Plusquamperfekt Indikativ hatte angedonnert hattest angedonnert hatte angedonnert hatten angedonnert hattet angedonnert hatten angedonnert
Futur II Indikativ werde angedonnert haben wirst angedonnert haben wird angedonnert haben werden angedonnert haben werdet angedonnert haben werden angedonnert haben
Futur II Konjunktiv II würde angedonnert haben würdest angedonnert haben würde angedonnert haben würden angedonnert haben würdet angedonnert haben würden angedonnert haben
Perfekt Konjunktiv I habe angedonnert habest angedonnert habe angedonnert haben angedonnert habet angedonnert haben angedonnert
Plusquamperfekt Konjunktiv II hätte angedonnert hättest angedonnert hätte angedonnert hätten angedonnert hättet angedonnert hätten angedonnert

Verben ähnlich wie andonnern

Konjugierte Verben vor und nach andonnern

« andonnern »